bir akşam üstüydü çekip gidişin
dönüpte arkana bakmamıştın bile
bense çaresiz bir halde gidişini seyrediyor
her adım atışında binlerce kez ölüyordum
gökyüzü bile gözyaşı döküyordu gidişine
kalbim kan ağlıyor acılar içinde kıvranıyordum
tesellim olsun diye bir dal sigara yaktım
ve ay ışığına doğru yürümeye başladım
dönüpte baktım arkama
ama nafile
o serseri gecenin soğuk karanlığı
seni çoktan yutmuştu bile
alıp götürmüştü o sonbahar akşamı seni benden
işte bu yüzden sevmem ben sonbahar akşamlarını
seni bana hatırlatır
seni her hatırlayışımda kalbime bir hançer daha saplanır
uğraşırım hançeri çıkartayım diye
ama nafile
hançeri çıkarsamda
ayrılık acısı çoktan kazınmıştır yüreğime
kolay değildir be gülüm
yüreğinden ayrılık acısını silmek
kolay değildir be gülüm
geçmişe bir anda sünger çekmek
eğer bu söylediklerim kolay olsaydı
ben seni çoktan unuturdum
ama unutamıyorum
çünkü seni hala deli gibi seviyorum
hergün allahıma dua ediyorum
bizi ayıran o sonbahar akşamı tekrar kavuştursun diye
bileklerimize o sevgi kelepçesini sımsıkı vursun diye
yüreğimdeki yüreğimdeki ayrılık acısını silsin diye...